تحلیل نقش سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی در فعال‌سازی، هم‌افزایی و گسترش ظرفیت‌های دیپلماسی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در ترکیه (1374ش-۱۳۹۸ش) (با تکیه‌بر اسناد سازمان)

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری تاریخ انقلاب اسلامی، گروه تاریخ و ایرانشناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران

2 استاد، گروه تاریخ و ایرانشناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران

3 دانشیار گروه تاریخ و ایرانشناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران

10.30484/ganj.2024.3155

چکیده

هدف: تحلیل نقش سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی در دیپلماسی فرهنگی و قدرت نرم جمهوری اسلامی ایران در ترکیه.
روش و رویکرد: کتاب‌خانه‌ای، توصیفی و تحلیلی (کمی و کیفی) با تکیه‌بر اسناد سازمان و الگوی نظری دیپلماسی فرهنگی و قدرت نرم.
یافته‌ها و نتیجه‌گیری: واکاوی و تحلیل اسناد سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی از بازۀ زمانی (1374ش-1398ش) نشان می‌دهد که باوجودِ تلاش‌های انجام‌شده توسط متولیان فرهنگی، ظرفیت‌های فراوانی در گسترش دیپلماسی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در ترکیه مغفول مانده و کمتر به آن توجه شده‌است. 25 شاخص اصلی و 137 زیرشاخص تحلیلی مستخرج از این پژوهش به‌خوبی وضعیت فعالیت‌های سازمان را به‌تصویر می‌کشد و می‌تواند به‌عنوان الگوی برنامه‌ریزی و سنجش معتبر برای سنجش عملکرد سازمان و هم‌چنین گسترش ظرفیت‌های دیپلماسی فرهنگی و قدرت نرم در ترکیه و دیگر کشورها استفاده شود.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

Analysis of the Role of the Islamic Culture and Communication Organization in the Cultural Diplomacy of the Islamic Republic of Iran in Türkiye (1995-2019) (Based on Organization Documents)

نویسندگان [English]

  • Naser Haghshenas 1
  • Morteza Dehghan Nejad 2
  • Nozhat Ahmadi 3
1 PhD Student in History of Islamic Revolution, Department of History and Iranian Studies, Faculty of Literature and Human Sciences, Isfahan University, Isfahan, Iran
2 Professor, Department of History and Iranian Studies, Faculty of Literature and Human Sciences, University of Isfahan,, Isfahan, Iran
3 Associate Professor, Department of History and Iranian Studies, Faculty of Literature and Human Sciences, University of Isfahan, Isfahan, Iran
چکیده [English]

Purpose: This study aims to analyze the role of Islamic Culture and Communication Organization (ICRO) in advancing the cultural diplomacy and soft power of the Islamic Republic of Iran in Turkey.
Method and Research Design: The research employs a library-based, descriptive, and analytical method, drawing upon ICRO’s documents and the theoretical framework of cultural diplomacy and soft power.
Findings and conclusions: An exploration and analysis of ICRO’s documents from 1995 to 2019 reveal that despite efforts by cultural authorities, numerous opportunities to expand the Islamic Republic of Iran's cultural diplomacy in Turkey remain overlooked and underutilized. The 25 main indicators and 137 analytical sub-indicators extracted from this study effectively illustrate the state of ICRO's activities and can serve as a reliable framework for evaluating organizational performance and enhancing the capacities of cultural diplomacy and soft power in Turkey and other countries.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Islamic Culture and Communication Organization
  • Cultural Diplomacy Indicators
  • Performance Evaluation
  • Iran
  • Turkey
  • Document Analysis

مراجع

 
اسناد
اسناد منتشرنشده
سافوا (safva): سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی (اسناد مکاتبات رایزنی فرهنگی ایران در ترکیه در سال‌های ۱۳۷۴ – ۱۳۹۸ شمسی) (اصطلاح توسط پژوهش‌گر نام‌گذاری شده‌است).
تمامی ۷۳۳ سند بازخوانی شد/ اسناد استفاده‌شده در متن پژوهش به‌شرح زیر است:
1740.1؛ 1837؛ 5480؛ ۷۶۸۲؛ ۷۷۲۳؛ 1/9918؛ 11329؛ 11744؛ 13261؛ ۱۳۶۷۵؛ 16201.1؛ 17793؛ 18602؛ 18807.1؛ 18964؛ 18998؛ 19087؛ 1/20358.
کتاب
دهشیری، محمدرضا. (1393). دیپلماسی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران. (چ1). تهران: علمی‌وفرهنگی.
زورخِر، اریک جی. (1397). تاریخ نوین ترکیه. (نفیسه شکور و حسن حضرتی، مترجمان). تهران: سمت.
صالحی امیری، رضا. (1393). دیپلماسی فرهنگی و رایزن فرهنگی. تهران: الهدی.
صالحی امیری، رضا؛ محمدی، سعید. (1389). دیپلماسی فرهنگی. تهران: ققنوس.
صبوری، ضیاءالدین. (1390). قدرت نرم آمریکا در حوزۀ سیاست خارجی و امنیتی (مبانی، تحولات و پیامدها). تهران: دانشگاه امام صادق (ع).
مقاله
اژدری، لیلا و دیگران. (1396). «مدل دیپلماسی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران». مطالعات فرهنگ–ارتباطات، 18(38)، صص 67–102.
دهقانی فیروزآبادی، جلال؛ سروش، علی. (1392). «سطوح و انواع دیپلماسی عمومی در اندیشۀ سیاسی امام‌خمینی (ره)». پژوهش‌نامۀ انقلاب اسلامی، 2(3)، صص 1-17.
عراقی، غلام‌رضا. (1394). «نقش دیپلماسی فرهنگی در صدور انقلاب اسلامی ایران». پژوهش‌های انقلاب اسلامی، پیاپی 14، صص 157–179.
پایان‌نامه
احمدی ماژین، شهاب. (1392). «ارزیابی عملکرد سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی ازمنظر ابعاد مدل کارت امتیازی متوازن (BCS)». (پایان‌نامۀ کارشناسی ارشد رشتۀ مدیریت)، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شاهرود، دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی.
اسماعیل‌زاده، مجید. (1394). «تحلیل سیاست‌های فرهنگی جمهوری اسلامی ایران درقبال ترکیه پس‌از انقلاب اسلامی». (پایان‌نامۀ کارشناسی ارشد)، دانشگاه امام صادق (ع)، دانشکدۀ علوم اجتماعی.
حشیمی، حسین. (1395). «مطالعۀ آسیب‌شناسانۀ نهادهای فعال در حوزۀ دیپلماسی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران». (پایان‌نامۀ کارشناسی ارشد)، دانشگاه مشهد، دانشکدۀ علوم اقتصادی.
شفاعی گشتی، اسماعیل. (1391). «نقش سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی در دیپلماسی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران». (پایان‌نامۀ کارشناسی ارشد)، دانشگاه گیلان، دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی.
قربانی گلشن‌آباد، محمد. (1396). «دیپلماسی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران؛ مطالعۀ موردی: ترکیه». (پایان‌نامۀ دکتری)، دانشگاه معارف اسلامی قم، دانشکدۀ مطالعات انقلاب اسلامی.
گزارش
صادقی، محمدمسعود. (1389). «وضعیت دیپلماسی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران: 2- آسیب‌ها و چالش‌های پیش‌روی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی». تهران: مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی.
کلهر، سینا؛ صادقی، محمدمسعود. (1389). «وضعیت دیپلماسی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران: 1- دستگاه‌ها و نهادهای فعال». مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی.
مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی. (1394). «تجدیدنظر و تصویب اساس‌نامۀ سازمان فرهنگ و ارتباطات توسط شورای‌عالی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی». شمارۀ ابلاغیه: 1/۱۷۶۷۹۶ دورۀ 9، تاریخ ابلاغ: 26/12/1394.
روزنامه
«اساس‌نامۀ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی». روزنامۀ رسمی جمهوری اسلامی ایران، شمارۀ 34522، 16/10/1374.
مصاحبه
خلج منفرد، ابوالحسن. (1399). تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی.
منابع اینترنتی
https://www.icro.ir تارنمای سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی:
https://www.shora-gc.ir تارنمای شورای نگهبان:
Latin resources
Book
Chakraborty, Kishore. (2013). Cultural Diplomacy Dictionary. Berlin: Center for Cultural Diplomacy Studies Publications.
Cummings, Milton C. (2003). Cultural Diplomacy and the US Government: A Survey. Washington DC: Center for Arts and Culture.
Nye, Joseph S. (2004). Soft power: the means to success in World politics. New York: Public Affairs.
Articles
Kurylev, Konstantin Petrovich; Nikulin, Maxim; Goncharova, Anastasia. (2017). “THE "SOFT POWER" OF CULTURAL DIPLOMACY OF THE ISLAMIC REPUBLIC OF IRAN”. Bulletin of the Moscow State Regional University (History and political science), Volume 2, pp 46–55.
Maréchal, Élise. (2022). “The Islamic Republic of Iran’s Soft Power An Analysis of the Islamic Culture and Relations Organization’s Activities”. University of Bologna. See discussions, stats, and author profiles for this publication at: https://www.researchgate.net/publication/362113650.
Wastnidge, Edward. (2015). “The Modalities of Iranian Soft Power: From Cultural Diplomacy to Soft War”. Political Studies Association, volume 35(3-4), pp 364-377.
Wyszomirski, Margaret J; Burgess, Christopher; Peila, Catherine. (2003). “International cultural relations: A multi-country comparison”. Arts Policy and Administration Program The Ohio State University.
Yun, Seong-Hun. (2018). “An Overdue Critical Look at Soft Power Measurement: The Construct Validity of the Soft Power 30 in Focus”. Journal of International and Area Studies, 25(2), pp 1-19.
Zhang, Chang; Wu, Ruiqin. (2019). “Battlefield of global ranking: How do power rivalries shape soft power index building?”. Global Media and China, 4(2), pp 179-202.
Internet resources
https://www.culturaldiplomacy.org/academy/index.php?en
http://www.softpower30.com
https://brandirectory.com/softpower
https://www.ccds-berlin.de/index.php?en_about-ccds

فایل ها

سابقه مقاله

  • تاریخ دریافت: 27 اردیبهشت 1403
  • تاریخ بازنگری: 04 خرداد 1403
  • تاریخ پذیرش: 27 خرداد 1403

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار