سنگ نبشته‌ها یکی از مهم‌ترین آثارمکتوب تاریخی هستند که اطلاعات فراوانی ازگذشتگان برای ما به ارمغان می‌آورند و بازخوانی و رمزگشایی آن‌ها کمک بسیاری به شناخت پیشینه تاریخی و تمدنی کشور می‌نماید. یکی از این سنگ نبشته‌ها که در «تاق بزرگِ تاق بستان» حجاری شده و سپس نابود گردیده موضوع این مقاله است. هدف: هدف این پژوهش، ارائه متن و سندی تاریخی است که در تاق بزرگ تاق بستان بوده و اکنون فقط ردی از آن باقی مانده است. دیدن قاب خالی و بدون متن آن، کنجکاوی و پرسش‌هایی را در ذهن هر بازدیدکننده بر می‌انگیزد که آیا درون این قاب، متنی بوده است؟ اگر متنی وجود داشته با چه خط و زبانی و در چه دوره تاریخی و به دستور چه کسی نگاشته شده است؟ در این مقاله برای اولین بار متن کتیبه، خوانده و ارائه می‌شود و به پرسش‌های مطرح شده پاسخ می‌دهد. روش/رویکرد پژوهش: برای رسیدن به این هدف از دو روش پژوهش کتابخانه‌ای و میدانی استفاده شده است که هرکدام مکمل دیگری است.
Rehabilitating a Historical Epigraph from the Constitutional Era in the Big Arch of Taq-e Bostan
نویسندگان [English]
Maliheh Mehdiabadi
the Cultural Heritage, Handicra s and Tourism Research Center
چکیده [English]
Inscriptions are one of the most important written historical records. They provide much information about past history. Reviewing and decrypting them can be very helpful in learning about the history and civilization of a country. The subject of this paper is one such inscription which had been engraved in the big arch of "Taq-e Bostan" and has since been destroyed. The aim of this research is to provide the text of a historical record that once existed in the big arch of Taq-e-Bostan, but of which only a trace remains. Seeing the empty frame of this historical epigraph raises questions in the mind of each visitor; was there a text in this frame? If there was a text, in what handwriting and in what language was it written? In what historical era was it written and by whose order? In this paper, the text of the epigraph is read and presented and the abovementioned questions are answered for the first time. In order to reach this goal, complementary library and field research methods were used.
ابتدای صفحه