تبانینامه، نوعی نامۀ خصوصی است که بین دو نفر برای پنهان داشتن روابطی خاص یا هماهنگ کردن در دادن پاسخ یکسان به کار گرفته می‌شود. به نظر می‌رسد اصطلاح «تبانینامه» از ساخته‌های نویسنده باشد. چه، در متون کهن تاریخی و آموزشی کتابت، هرچند اشاره‌ای به برخی نامه‌های تبانی شده، اما واژۀ تبانینامه نیامده است. حتی آموزش نوشتن آن نیز در متون آموزشی نیامده، چونکه شبهۀ غیر اخلاقی بودن داشته است. گسترش فرهنگ سند شناسی، موکول به بازکاوی انواع گوناگون اسناد موجود در جامعه است که تبانینامه، شاید مهجورترین آن‌ها باشد؛ زیرا می‌بایست پس از خواندن از بین می‌رفت.
)