مربی حقوق جزا دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوی، وکیل پایه یک دادگستری
چکیده
استفاده از زندان، به عنوان محل نگهداری مجرمان و محکومان، همواره با دیدگاه‌های موافق و مخالفی رو به رو بوده است و هر گروه، با دلایل متعدد، درصدد دفاع از عقاید خود برآمده‌اند. از جمله موارد اختلاف نظر، می‌توان اشتغال به کار زندانیان و جایگزین‌های مناسب به جای محکومیت زندانیان را نام برد که پژوهش حاضر بدان می‌پردازد. از این رو، هدف اصلی مقاله، بررسی و تبیین راهکارهای مختلف پیامدهای اشتغال زندانیان در ایرانِ پس از شهریور 1320 است. دلیل انتخاب دورۀ زمانی مذکور، تحولات جدید حقوقی و قانونی و تصویب قوانین مربوط به زندانیان در ایران است. بررسی‌های موجود نشان می‌دهد که از منظر تاریخی، و به ویژه با استناد به منابع و مدارک منتشر نشده، پژوهشی مستند در این‌باره تهیه و ارائه نشده است. مقالۀ پیش‌رو بر آن است تا با تکیه بر اسناد تاریخی، روند انجام این قوانین و چگونگی اشتغال زندانیان را مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار دهد. زندان قزل حصار، به عنوان مطالعۀ موردی،- نمونۀ تغییر و تحول امور زندان‌ها و زندانیان ایران و توجه به امر اشتغال آنان در چند دهۀ اخیر- انتخاب گردیده است. این پژوهش تغییر نگرش مسئولان وقت را نسبت به حقوق زندانیان مورد توجه و مداقه قرار خواهد داد. روش پژوهش: مقاله با تکیه بر اسناد تاریخی و شیوۀ کتابخانه‌ای روند انجام اشتغال زندانیان را مورد بررسی قرار می‌دهد. زندان قزل حصار به‌عنوان مطالعۀ موردی نمونه‌ای از دگرگونی امور زندان‌ها و زندانیان در ایران است که از ابتدا به‌منظور اشتغال به کار زندانیان تاسیس و راه‌اندازی شد. فرضیۀ پژوهش: فرض این پژوهش این است که بر اثر تحولات جدید حقوقی و قانونی مربوط به زندان و چگونگی رفتار با زندانیان، در ایران نیز از دوران حکومت رضاشاه و به‌ویژه پس از شهریور 1320، نگاه به زندان و زندانی تغییر کرد و به گونه‌ای دیگر درآمد که نمونۀ بارز آن به کارگماردن زندانیان عادی در قبال دستمزد بود.
A Record-Based Review of the Results of Prisoners’ Employment after Shahrivar 1320 (September 1941)
نویسندگان [English]
Alireza Lotfi
چکیده [English]
The idea of making use of prisons as a place for keeping criminals and sentenced individuals has always had its supporters and opponents. One of the disputes between these two groups is the prisoners’ employment and suitable placements in the light of their convictions; this issue is the main focus of this article. This research aims to inspect and explain different results of prisoners’ employment in Iran after Shahrivar 1320 (September 1941).
The reason for selecting this timeframe in this article is the changes in laws relating to prisoners in Iran in this period of time. Although several studies have so far been conducted about the opinions and attitudes of the authorities concerned, no credible research has been prepared and presented in this regard from a historical perspective and with particular reference to unpublished resources and documents,
This research tries to analyze the trend of developing laws of prisoners’ employment, and how these laws were implemented, on the strength of historical documents. For this purpose, a case study has been carried out on the Ghezel Hesar Prison as representative of changes in prisons and prisoners’ affairs in Iran, by considering their employment during the recent decades. This research also has taken into consideration the authorities’ altered attitudes towards prisoners’ rights during these decades.
ابتدای صفحه