تاریخ علمی است که ما را از رویدادهای زمان‌های گذشته و نیز از علل و اسباب آن حوادث و رابطه میان آن‌ها آگاه می‌سازد. عنصر اصلی و کلیدی این علم، زمان است و فهم زمان و رابطه امور و اشیا با آن از شئون خاص انسان است. نویسندۀ این مقاله پس از بیان این مقدمۀ کوتاه و مطالبی درباره حقیقت زمان از نظر فلسفه و رابطه آن با تاریخ، وارد بحث اصلی مقاله، یعنی اهمیت تاریخ می‌شود و از اهمیت درک تاریخی و آگاهی از حوادث گذشته و پیوند آن با هویت جامعه سخن به میان می‌آورد، آنگاه با نگاهی انتقادی از جفای ما مردم ایران به مواریث تاریخی و فرهنگی خویش آن هم به رغم داشتن تاریخی کهن و جغرافیای گسترده کشورمان مقاله را به پایان می‌برد.
ابتدای صفحه